Τα Δειλινά της Αθήνας

Τρυφερή  είναι στιγμή του δειλινού το τέλος
της ημέρας η ζωή είναι ένας αγώνας  δύσκολος
γεμάτος  από στιγμές λύπης και χαράς όλα είναι
τόσο παράξενα γύρω μας  μπερδεύω καμιά φορά
τα συναισθήματα μου και όταν φτάσει η  ώρα του
δειλινού έχω μια συγκίνηση που γεμίζει θλίψη την
ψυχή μου και φέρνει δάκρυα στα μάτια μου φέρνω
στη μνήμη μου τα παιδικά μου χρόνια που ήταν
μοναχικά και δύσκολα στο αγαπημένο σχολείο που
μου έδωσε γερές βάσεις και δύναμη στη ζωή μου 
Ένα δημιουργικό  σχολείο στο Παλαιό Φάληρο
Σχολή Χαντζηκωνσταντίνου με σπουδαίους και
μοναδικούς  δασκάλους που με αγαπούσαν
και στάθηκαν κοντά μου τα δύσκολα χρόνια
Ελένη Ανουσάκη  Αθήνα 2019

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s