Αγάπη Κοιτάζω την ζωή κατάματα
όλα είναι διάφανα οι χαρές οι λύπες
οι ελπίδες όλες οι αναμνήσεις ανέπαφες
σαν να είναι τώρα τα πρόσωπα ξεπηδάνε
και έρχονται μπροστά μου και με κοιτάζουν
σαν να ήταν χθες με ένα λυπημένο χαμόγελο
και μια πίκρα στα μάτια που μου ραγίζει την
καρδία έφυγαν τόσο γρήγορα μα ποτέ δεν
έσβησαν από την ψυχή μου από την μνήμη
μου θέλω να κρατήσω την ελπίδα ζωντανή
και την ψυχή μου γεμάτη από τρυφερές στιγμές
και εικόνες από την ζωή μας και να παρακαλέσω
για λίγη αγάπη και τρυφερότητα που έχουμε τόσο
ανάγκη για να ζήσουμε ένα μελαγχολικό παρόν.
που κλείνει τους ορίζοντες και μαραίνει την ΑΓΑΠΗ.
ΑΝΟΥΣΑΚΗ  ΕΛΈΝΗ  Αθήνα  Μάρτιος  2016

Ότι οι μέρες μου κύλησαν μέσα στ΄ όνειρο
όλη η ζωή  μας ας  αγγίξει  το όνειρο να
βρούμε   το δρόμο  και τα όνειρα μας να
μην  είναι   μελαγχολικά αλλά χαρούμενα
Είμαστε σε μια παράξενη  εποχή όλα είναι
σιωπηλά  λες  και χάσαμε την  δύναμη  μας
υπομένουμε  τις  τραγικές  συνθήκες που
αλλάζουν τη ζωή μας τα γεγονότα γύρω μας
είναι  κοσμογονικά σαν ένα μεγάλο ανήλεο
κύμα που  θέλει να πνίξει τις  ελπίδες  μας
και να σκοτώσει τα όνειρα μας  Θεέ  μου
πως θα κατορθώσω  να βρω  την δύναμη
να φωνάξω όχι μην  κλέβετε  τα όνειρα
μας αγαπάμε την ζωή τίποτα δεν  είναι
δικό  μας άσο τα όνειρα  μας ,
Ανουσάκη  Ελένη  Αθήνα  2015